در تلاش برای جلوگیری از پدیده نژادپرستی در استادیوم ها، دولت و نهادهای ورزشی ابتکاری علیه تبعیض به راه انداخته اند. این یک گام مهم است: بیایید ببینیم چه تعهداتی انجام شده است.
تعهد فدراسیون فوتبال و نهادها
بدون پیراهن با شماره هایی که ارجاعات سیاسی یا تبعیض آمیز داشته باشد (به عنوان مثال شماره 88 که ریشه فاشیستی دارد)، هشدار بسیار بالا روی پرچم ها، بنرها و نمادها که دعوت به نفرت از یهودیان، نازیسم و فاشیسم است. این دو مورد از اقداماتی است که در پروتکل وزارت ورزش در هماهنگی با فدراسیون فوتبال ایتالیا، تلاشی برای مهار پدیده غیرقابل قبول، نژادپرستی، که به طور فزاینده ای در استادیوم های ایتالیا رواج دارد، امیدوار است.
سند تهیه شده «اعلامیه قصد برای مبارزه با یهود ستیزی در فوتبال» نام دارد و به عنوان مکانیزمی تصور می شد که از طریق آن تمامی قهرمانان مختلف فوتبال ایتالیا تعهد مستقیم به مبارزه با تبعیض می دهند. در میان بسیاری از اقداماتی که اکنون به تفصیل خواهیم دید، صحبت هایی نیز به صورت کلی در مورد مبارزه با استفاده از زبان نژادپرستانه وجود دارد. قصد تعلیق مسابقاتبدون تردید گذشته، به محض اینکه شعارهای نژادپرستانه از سکوها بلند شد.
قوانین جدید علیه نژادپرستی در استادیوم ها
مجدداً، این ایده وجود دارد که با توجه خاص تری روی یک سری محصولات ارتباطی کار کنیم که می توانند افزایش آگاهی دختران و پسران نسبت به این موضوع جوان تر یکی از مهم‌ترین مشکلات در جبهه نژادپرستی در فوتبال ایتالیا ناشی از ناتوانی جنبش در ارائه خود به شیوه‌ای معتبر، به‌ویژه برای نسل‌های جوان، در جهت شهادت‌ها علیه عدم تحمل است.
بین قسمت های کلیدی سند همانطور که قبلاً در بالا گزارش شد، صحبت هایی در مورد نیاز به اجتناب از توزیع بین بازیکنان و گنجاندن آنها در شماره گذاری رسمی وجود دارد. تی شرت هایی با اعداد نژادپرستانه. مثال بالاتر از همه، عدد “88” است که به طور مستقیم دنیای فاشیست و نازی را به یاد می آورد.
علاوه بر این، ایده توسعه منشور اخلاقی موجود با درج یک متن روشن در مورد تعریف یهودی ستیزی مهم است. از این نظر، پروتکل خواستار مکانیزم تحریمی بسیار سفت و سخت تر از مکانیسم فعلی است. در همین راستا امیدواریم بتوانیم این اقدام را اجرا کنیم گروه های پشتیبانی سازمان یافته را از نمایش صلیب های سلتیک منع می کندصلیب شکسته و نمادهای تبعیض آمیز به طور کلی: آیا باشگاه ها، بالاتر از همه ورونا و لاتزیو، می توانند هواداران خود را از این منظر دور نگه دارند؟
به زبانی که در خارج از زمین استفاده می شود نیز توجه کنید، با تمرکز ویژه بر پست های اجتماعی فوتبالیست ها و اعضا، و همچنین بر اظهارات برای خبرنگاران و در فضای عمومی. ما همچنین از طریق این اعلامیه قصد داریم تا فرهنگ احترام را ایجاد کنیدتحمیل همبستگی بر کسانی که تحت تأثیر اقدامات نژادپرستانه در استادیوم ها قرار گرفته اند.
البته سخنان کافی نیست و به همین دلیل امید است که در سند نیز آمده است، چارچوب انضباطی بسیار دقیقی با توجه به تحریم‌های احتمالی، علیه باشگاه‌هایی که هواداران آنها در طول زمان اصرار به تبلیغ نژادپرستانه و ضد نژادپرستی دارند، ایجاد شود. نگرش های سامی از نقطه نظر فنی، کمک اساسی می تواند از فناوری باشد و به همین دلیل فدراسیون فوتبال و دولت در نظر دارند سیستم های نظارت تصویری را تقویت کنند تا بدون اما و اگرها شناسایی کنند. قهرمانان حملات احتمالی نژادپرستانه. گام دیگری که باید برداشته شود، پیشگیری است، با توجه به اینکه به لطف آموزش می توان خیلی چیزها را تغییر داد: بازدید از بناهای یادبود هولوکاست، آشویتس، و همچنین مطالعه و اطلاعات، به عنوان مثال، در مورد آپارتاید در آفریقای جنوبی، می تواند به ساخت فوتبال کمک کند. باشگاه بالاخره از نژادپرستی رها شد.
جدی ترین حوادث نژادپرستی در تاریخ سری آ
به ناچار در زمان‌های اخیر باقی می‌ماند (چون در گذشته نمایش اپیزودهای نژادپرستانه دشوارتر بود، صدها دوربین برای جاودانه کردن همه چیز وجود نداشت) لازم است مواردی را یادآوری کنیم که متأسفانه تاریخی شده‌اند. نمایشی پلاستیکی از عقب ماندگی فرهنگی فوتبال ما در سال 2014 توسط بالاترین مقام نهادی فوتبال در ایتالیا ارائه شد: کارلو تاوکیو، رئیس وقت FIGC.
در آن زمان، تاوکیو در طول سخنرانی خود برای نامزدی ریاست جمهوری، فوتبالیست های غیر اتحادیه اروپا را اینگونه تعریف کرد: “اپتی پوبا که قبلا موز می خورد، اکنون برای لاتزیو بازی می کند”. جمله ای که نیازی به اظهار نظر ندارد. ماریو بالوتلی سزاوار فصلی جداگانه است، که به مرور زمان، از زمانی که در دوران کودکی یک فوتبالیست در سطح ملی شد، مجبور بود مدام حملاتی را به رنگ پوستش متحمل شود.
از این نظر، اپیزود ورونا – برشا در نوامبر 2019، زمانی که بالوتلی پس از زوزه دیگری از گوشه ورونا می آید به محض لمس توپ، بازی را متوقف کرد و توپ را به سمت سکوها پرتاب کرد. لوکا کاستلینی، رهبر اولتراس هلاس ورونا و مدیر ملی فورتزا نووا، در آن مورد از “فولکلور” صحبت کرد و نه نژادپرستی، و شعارها علیه شماره 9 برشا را به یک انحراف تقلیل داد. در این صورت احتمالاً تمام مشکلات فوتبال ایتالیا در برخورد با خودش وجود دارد، جنبشی که اغلب نژادپرستی را به عنوان یک پدیده شوخی از طبقه بندی خارج می کند.
