در مورد نیاز به تطبیق حقوق زنان ورزشکار با حقوق همکاران مردشان، تأمل بیشتری وجود دارد. با این حال، هنوز راه درازی برای رفع شکاف دستمزد در ورزش وجود دارد.
راه هنوز طولانی است
نکته مثبتی وجود دارد که می توان از آن شروع کرد: در ده سال گذشته پیشرفت های زیادی در موضوع شکاف دستمزد بین ورزش مردان و زنان حاصل شده است. با این حال، هنوز کارهای زیادی برای ایجاد برابری واقعی بین مردان و زنانی که ورزش می‌کنند، هم از نظر دستمزد و هم از نظر امکانات آموزشی، باید انجام داد. قراردادهای ورزشی، دیده شدن و نمایندگی در بدنه ها که مدیریت و فرماندهی ورزش جهانی را بر عهده دارند.
گروه سطح بالا در مورد برابری جنسیتی در ورزش، که توسط کمیسر اروپایی برای نوآوری، فرهنگ، تحقیقات، آموزش و جوانان، ماریا گابریل در سال 2022 تأسیس شد، یک برنامه عملیاتی ارائه کرد که کشورهای عضو باید تا سال 2026 آن را دنبال کنندبرای تضمین برابری بیشتر بین زن و مرد. به جای بررسی نحوه اجرای برنامه (هنوز خیلی زود است)، هنوز ارزش بررسی برخی نکات را دارد، زیرا آنها تصویر بسیار واضحی از وضعیت ارائه می دهند.
شکاف دستمزد جنسیتی در ورزش
برای مثال، یکی از فوری ترین مسائلی که باید برای کاهش شکاف دستمزد در ورزش بین زنان و مردان حل شود، نیاز به روی موضوع آموزش بهتر کار کنید. از این منظر، کار به گونه‌ای ضروری است که موضوع برابری جنسیتی در ورزش، مفهومی روشن از ورزش جوانان باشد تا تأثیر متقاطع درازمدت داشته باشد.
یکی دیگر از عناصر بسیار مهم آن چیزی است که مردان را نه تنها به عنوان ناظر، بلکه به عنوان ناظر می بیند انتخابی تعیین کننده برای کاهش فاصله. در واقع این مردان هستند که باید با زنان بجنگند تا حقوق ها متعادل شود و مهم ترین نقش های تصمیم گیری در فدراسیون ها و نهادهای بین المللی به طور مساوی بین زن و مرد تقسیم شود.
در واقع با مشارکت می توانیم از توسعه ورزش بانوان حمایت کنیم و قطعه به قطعه بسازیم دنیای ورزشی متعادل تر، تنظیم مجدد آن به سطوحی که در این لحظه کاملاً خارج از مقیاس هستند. اگر ایالات متحده را به عنوان مرجع در نظر بگیریم، در تئوری کشوری که قبلاً از نقطه نظر دستمزد برابر کاملاً پیشرفته است، همچنان می بینیم که چگونه ورزشکاران مرد بسیار بیشتر از همتایان زن خود درآمد دارند.
در ورزش هایی مانند بسکتبال، گلف، بیسبال، تنیس، تفاوت دستمزد بین بازیکنان زن و مرد می تواند از 15% تا تقریبا 100% باشد. به عنوان مثال، میانگین دستمزد پایه یک بازیکن NBA تقریباً چهل و چهار برابر بیشتر از میانگین حقوق سالانه یک بازیکن WNBA است، فاصله ای که نمی توان با این واقعیت توجیه کرد که فصل WNBA کوتاهتر است، با 36 بازی در مقایسه با به 82 در NBA رسید. با این حال مراقب باشید، زیرا خبرهای خوبی نیز از ایالات متحده می آید: تیم های ملی فوتبال زنان و مردان ایالات متحده همان حقوق دریافت می کنند.
مثال فوتبال نشان می دهد که دستمزد برابر هنوز فاصله زیادی دارد
از یک طرف، الکس مورگان و مگان راپینو (به تازگی بازنشسته شده اند)، دو فوتبالیست مشهور جهان که در سال 2022 به خانه آورده اند را داریم. تقریبا 6 میلیون دلار. از سوی دیگر کریستیانو رونالدو که طبق گزارش فوربس در عوض 136 میلیون درآمد داشت.
با این حال، نوک کوه یخ، دستمزدهای بسیار بالا مانند حقوق مورگان و راپینو نیست، بلکه یافته‌هایی است که توضیح می‌دهد چگونه در برخی لیگ‌های درجه یک، فوتبالیست‌های زن می‌توانند دریافت کنند. حقوق حتی از 600 یورو در ماهبا توجه به داده ها FIFproفدراسیون بین المللی فوتبالیست های حرفه ای
به مناسبت جام جهانی فوتبال زنان 2023 که از 20 جولای تا 20 آگوست در نیوزلند برگزار شد، FIFPRO گزارشی منتشر کرد که بر اساس آن بیش از 60 درصد از بازیکنان شرکت کننده در جام جهانی مجبور بودند از شغل دیگری مرخصی بدون حقوق بگیرید تا بتواند برای تیم ملی خود در مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی کند. همچنین 30 درصد از همین بازیکنان در هجده ماه گذشته هیچ غرامتی از تیم های ملی دریافت نکرده اند.
این خود فیفا در یک سند 2022 است که توضیح می دهد که چگونه 23 درصد از تیم های حاضر در مسابقات قهرمانی ملی فوتبال زنان فدراسیون ها که به جام جهانی راه یافته اند، تنها باشگاه های آماتور تشکیل شده اند. آنها فقط هزینه های کمی را به بازیکنان زن بازپرداخت می کنند. به طور خلاصه، اعداد و ارقام واقعاً بی‌رحمانه هستند و ما باید در یک دهه آینده تلاشی قوی انجام دهیم تا اول از همه به مردم بفهمانیم که ورزش به برابری نیاز دارد.
