چه بر سر فوتبال اروپا آمده است؟



شورش ها در استادیوم های یونان و رئیس یک تیم سوپر لیگ ترکیه که داور را کتک می زند، دنیای فوتبال را وادار می کند تا فکر کند: خطر یک گام به عقب 40 ساله وجود دارد.

فوتبال دوباره خشن می شود: در ترکیه چه می گذرد

استادیوم فوتبال

وقتی ورزش دیگر سرگرمی نیست

خشونت چیزی است که شما را ناامید می‌کند، به‌ویژه زمانی که از جانب افرادی باشد که در بخش‌های خاصی پست‌های مهمی دارند. قضیه فاروک کوجارئیس باشگاه آنکاراگوچو – یک باشگاه سوپر لیگ ترکیه – که چند روز پیش با ضرب و شتم داور هلیل اموت ملر، او را به بیمارستان فرستاد، در سرتاسر جهان خبرساز شد و همچنین واکنش‌های فوری را در کشورش به دنبال داشت.

یک کارآفرین درگیر در سیاست (او از بنیانگذاران حزب عدالت و توسعه بود، حزب اصلی ترکیه که حزب نخست وزیر اردوغان نیز هست) و با اشتیاق به ورزش، کوجا پیشینه هایی داشت، اما آنچه در پایان آنکاراگوچو اتفاق افتاد. ریزه اسپور چیزی است که شنیده نشده است. پس از گل تساوی میهمان، کوجا به سمت داور حمله کرد با مشت به او ضربه زدن. درگیری رخ داد و بازی به حالت تعلیق درآمد.

در ابتدا فدراسیون ترکیه تمامی مسابقات قهرمانی را به حالت تعلیق درآورد. در چند روز اخیر تحریم ها رسیده است: محرومیت مادام العمر برای کوجا و 5 روز پشت درهای بسته برای تیم. در همان زمان کوجا نیز از سمت خود استعفا داد. اکنون او همچنین باید با عواقب جنایی روبرو شود، زیرا او دستگیر شده است و بنابراین محاکمه خواهد شد.

حتی در یونان نیز هشداری درباره ورزش و خشونت وجود دارد

اگر پرونده ترکیه جهان را شوکه کرده است، مطمئناً وضعیت یونان بدترین نیست. در سال‌های اخیر چندین حادثه رخ داده است خشونت هولیگانی مرتبط با طرفداران ورزشاما چند هفته پیش با یک پلیس 31 ساله که در جریان درگیری بین هواداران در مسابقه والیبال بین المپیاکوس و پاناتینایکوس به شدت مجروح شد، به قعر رسید.

دولت آتن بلافاصله اعلام کرد که تمام مسابقات فوتبال برگزار خواهد شد پشت درهای بسته تا فوریه، منتظر سایر اقدامات است. در یونان مشکل فقط مربوط به فوتبال یا ورزش نیست. برخی از رقابت ها همیشه وجود داشته است، اما برای چندین سال، اغلب، رقابت سیاسی خود را به عنوان رقابت ورزشی پنهان می کند.

بنابراین مشکل هلنی عمدتاً یک مشکل درونی در جامعه خود است که هرگز بر آن غلبه نکرده است بحرانی که در سال 2009 آغاز شد و شاهد فقیر شدن تدریجی جمعیت و در نتیجه تشدید تضادهای اجتماعی بوده است. البته ورزش باید از آن دور بماند، اما در کشورهایی مانند بالکان که آن را به شکل احشایی تجربه می کنند، متاسفانه باید عواقب آن را در نظر گرفت.

آیا این مقاله را پسندیدید؟ آن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *